تا که بودیم نبودیم کسی..

تا که بودیم نبودیم کسی

کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که خفتیم همه بیدار شدند

تا که مردیم همگی یار شدند

قدر آن شیشه بدانیم که هست

نه در آن موقع که افتاد و شکست